جایی برای گفتن دلتنگیها

ماجراهای یک پزشک هنوز عمومی

جایی برای گفتن دلتنگیها

ماجراهای یک پزشک هنوز عمومی

سر و ته

احسنت دایی جان!

آفرین!

چقدر خوب حیثیت فوتبالیمان را به باد دادی!

واقعا که چه زیبا با احساسات میلیونها ایرانی بازی کردی. آنهم مقابل تیمی همچون عربستان که خودت خوب میدانی همیشه چقدر با آنها کری فوتبالی داشته ایم.

هزار ماشاءالله طوری هم باختی که هیچ بهانه ای هم برایمان باقی نماند:

۱.ما میزبان بودیم.

۲.ورزشگاه کاملا پر بود و همه یکصدا دست کم تا هنگام خوردن گل دوم در حال تشویق جنابعالی بودند.

۳.ما هیچ محروم و مصدومی نداشتیم و آنها داشتند.

۴. شما از پیش از نوروز تیم را به اردو بردید و از بازیهای دوستانه پیش و پس (!) از این بازی برخوردار بودید در حالی که مربی پرتغالی عربها جدیدا این تیم را تحویل گرفته بود.ضمن اینکه عربها اصلا حرفهای مربی خود را نمیفهمیدند (بقول یکی از کارشناسان محترم فوتبال که دلیل عدم موفقیت بلاژویچ را آن میدانستند که حرفهای او باید توسط مترجم به بازیکنان منتقل میشد و لذا فرصت انتقال این صحبتها به نصف میرسید!) اما شما هموطن بازیکنان ما بودید و آنها حرفهای شما را راحت میفهمیدند (حالا خودمانیم میفهمیدند؟!)

۵.و غیره!

و با همه اینها ما باز هم به عربستان باختیم.

اما دایی جان!

مبادا یک ذره غم به دلت راه بدهی مسئولان فدراسیون که مثل شیر پشتت هستند مثل همیشه.

اصلا به قول همان بلوتوثی که همه مردم شنیده اند به .... که تیم ملی نرفت جام جهانی!

انشاءالله در بازی دوستانه با سنگال که واقعا در زمان مناسبی برای آمادگی تیم ملی برگزار میشود (!) نتیجه بهتری میگیری ضمنا فکر کنم سبک بازی سنگال هم کاملا شبیه کره شمالی است!

در پایان فقط یک یادآوری کوچک میکنم:

این دو تیم اول جدول هستند که مستقیما به جام جهانی میروند نه دو تیم آخر!

فکر کنم جدول تیمهای حاضر در بازیها را سر و ته گرفته ای پدر جان!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد