رسم جدید

در فوتبال آلمان سالهاست که رسمی در تیم ملی دیده میشود.
به این صورت که سرمربی تیم ملی یکی از مربیان جوان و با استعداد این کشور را به عنوان دستیار خود انتخاب می کند و پس از سالها و در پی کناره گیری یا برکناری سرمربی دستیار او جانشینش میگردد و او هم به نوبه خود دستیار جدیدی برای خود برمیگزیند که میداند تا چند سال بعد جایگزین خود او میشود.
این روال مدتهاست که در این کشور ادامه دارد (البته به جز وقفه ای که در پی استعفای ناگهانی رودی فولر و دستیارانش از تیم ملی آلمان پدید آمد.
اما به نظر میرسد از این پس قرار است رسمی جدید در فوتبال ایران پا بگیرد.
در این رسم جدید قرار است هرگاه تیم کارخانه ای که اسپانسر تیم ملی شده است شروع به نتیجه گیری های نامناسب نماید سرمربی این تیم ابتدا با حفظ سمت به تیم ملی تبعید (!) میشود و اگر نتایج ضعیف او در آن باشگاه ادامه یابد همکاری او با باشگاه کاملا قطع شده و وی تنها سرمربی تیم ملی خواهد بود.
به هر حال تیمی که این همه پول خرج میکند باید در عوض فایده ای هم ببرد.
حال باید دید لباسهای کارخانه دایی تا چه حد به او اجازه دخالت در تیم ملی آینده را خواهد داد؟
در هر حال محمد مایلی کهن اکنون سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است.
مربی که همواره در آغاز ورود خود به هر تیمی نتایج فوق العاده ای میگیرد اما پس از مدتی کم کم نتایج رو به ضعف رفته و وقتی به روی دور باخت می افتد دیگر تا زمان برکناری بازنده خواهد بود.
این امر را میتوان در سابقه کاری ایشان در تمامی تیمهایی که در آنها مشغول کار شده مشاهده کرد.
از خصوصیات مثبت او میدان دادن به جوانان و از خصوصیات منفی او عدم توانایی در تغییر تاکتیک است به گونه ای که برای نمونه در حضور پیشین وی در تیم ملی دیگر تمامی تیمهای حریف میدانستند نخستین تعویض ایران خروج خداداد عزیزی و ورود مدیر روستا به زمین است و دومی ....