اندر حکایت عمل «عماد»

سلام 

الان که دارم اینها رو مینویسم «عماد» و «آنی» و پدر «آنی» (که توی وقت ملاقات اومده بود) در بیمارستانند. اما نمیدونم چی شد که دل همسر گرامیمان برایمان سوخت و گفت: برو خونه یه کم استراحت کن دیشب هم شیفت بودی خسته شدی. 

و اما ...... 

دیشب که شیفت بودیم و صبح من از سر کار و «آنی» از خونه اومدیم دم بیمارستان. 

قرار بود عمل «عماد» اولین عمل آقای دکتر «خ» باشه اما کلی معطل شدیم تا مسئول محترم مددکاری تشریف فرما شدند چون پذیرش به محض اینکه دید دفترچه بیمه عماد متعلق به پرسنل شبکه بهداشته ما رو روانه اونجا کرد تا هزینه هاشو رایگان کنیم. 

بعد از اومدن مسئول مددکاری و رایگان کردن هزینه ها رفتیم و پرونده رو تکمیل کردیم و لباس «عماد» رو عوض کردیم و بردیمش توی بخش که فهمیدیم آقای دکتر چون ما دیر اومدیم بقیه بیمارانشو برده اتاق عمل و «عماد» مونده به عنوان آخرین بیمارش. 

این عکسو «آنی» امروز صبح موقع بیدار کردن «عماد» از خواب ازش گرفته: 

 

این عکس مال زمانیه که تازه لباس بیمارستانو پوشیده بود و داشت روی تخت ادای «لاکپشتهای نینجا» رو درمی آورد 

 

بقیه اش توی ادامه مطلب ...

حدود ساعت یازده و ربع بالاخره عماد رو بردند اتاق عمل اما من که از دیشب کلی نقشه کشیده بودم که باهاش برم تو هر کار کردم دیدم نمیتونم! 

ضمن اینکه «آنی» هم خودش یکیو میخواست که بهش برسه چون هر لحظه احتمال میدادم غش کنه! 

اما خدائیش فکرشو نمیکردم که عماد به این راحتی از ما جدا بشه و بره توی اتاق عمل. 

تقریبا یکساعت بعد بود که عمادو آوردند بیرون و بردیمش توی بخش: 

 

و یه ظرف یخ هم بهمون دادند برای کمپرس سرد محل عمل ببینیدش: 

 

قانونا باید عماد امشبو اونجا باشه اما دکتر «خ» گفت: اگه عصر دیدین حالش خوبه رضایت بدین و ببرینش خونه. حالا قرار شد «آنی» حالشو چک کنه اگه خوب بود زنگ بزنه تا برم دنبالشون. 

بعد از عمل تازه به پدر و مادر من خبر دادیم که عمادو عملش کردیم. خوب نوه اولشونه دیگه خیلی نگرانشن (و در حال حاضر تنها نوه شون) 

وقتی من اومدم عماد هنوز گیج بود گاهی بیدار میشد و کمی غر میزد و باز میخوابید اما داشت بهتر میشد. 

از همه شما دوستان عزیز هم که به فکر ما بودین ممنون 

پ.ن۱: میگم کسی میدونه چرا سایتهای آپلود عکس دارن یکی یکی ف.ی.ل.ت.ر. میشن؟ 

با هزار بدبختی یه سایت قابل استفاده پیدا کردم! 

پ.ن۲: با اومدن پاسخنامه امتحان دستیاری دیگه مطمئن شدم که باید سال دیگه هم درس بخونم! 

البته خدائیش یا باید مردونه بشینم و بخونم یا درسو ببوسم و بگذارم کنار. 

پ.ن۳: توی این چند روز فرصت بیشتری برای دیدن فیلمها و خوندن کتابهائی دارم که مدتهاست خریدم ولی وقت دیدن و خوندنشونو نداشتم. 

چند روز پیش انیمیشن «وال.ای» رو دیدم که جالب بود گرچه من آخرش نفهمیدم این همه آدم این همه سال توی فضا چی میخوردن و وقتی هیچگونه تماس فیزیکی با هم نداشتند این همه بچه از کجا اومده بود!! 

ضمن اینکه بعضی چیزهاشو از فیلم مشهور «اودیسه فضائی ۲۰۰۱» گرته برداری کرده بود. 

از روز شنبه هم مشغول خوندن کتاب «۱۹۸۴» اثر «جرج اورول» هستم که یک ورژن انسانی و خیلی بدبینانه تر از اثر دیگه این نویسنده است یعنی «مزرعه حیوانات». 

پ.ن۴: همین الان «آنی» زنگ زد و گفت برم دنبالش تا «عماد» رو مرخص کنیم. برم ببینم چی میشه. 

پس تا بعد ....