متفرقه از ۱۳۷۶

سلام 

انگار قسمت نیست به خاطراتم ادامه بدم. 

الان یکی دو هفته است که مطلب بعدیمو نوشته ام روی کاغذ و آماده ام برای نوشتن. 

اما یکدفعه مسئله نظام هماهنگ پیش اومد. 

حالا هم دوباره نشستم که بقیه خاطراتمو بنویسم که یادم اومد چندتا از خاطرات سال ۷۶ مونده که شاید از نظر شما یخ و بی مزه باشند اما برای خودم جالبند پس مینویسمشون و بقیه خاطراتو میگذارم برای پست بعدی: 

۱.در اردیبهشت سال ۷۶ بود که یک روز دیدیم یک پارچه زده اند توی دانشگاه که سخنرانی «سید محمد خاتمی» کاندیدای ریاست جمهوری در دانشگاه ولایت. وسیله ایاب و ذهاب موجود است. 

گرچه من هیچوقت خودمو قاطی مسائل سیاسی نکردم و نمیکنم ولی نمیدونم چرا هوس کردم که برم و رفتم. 

با مینی بوسهایی که آماده کرده بودند از دانشگاه علوم پزشکی ولایت رفتیم دانشگاه ولایت و چند دقیقه بعد خاتمی هم با اتوبوس اومد. 

جلسه پرسش و پاسخ شروع شد و یکی از پرسشهایی که مجری برنامه (که به طرز وحشتناکی تپق میزد) پرسید این بود که ما میترسیم رئیس جمهور قبلا انتخاب شده باشد و ما بیخود داریم رای میدهیم. 

خاتمی هم پاسخ داد که مطمئن باشید که چنین نیست و نخواهیم گذاشت آراء شما به هدر برود. 

چندتا کاغذ هم گذاشته بودند که هرکسی میخواد از آقای خاتمی حمایت کنه اسم بنویسه و امضاء کنه اما من که اینکارو نکردم چون نمیخواستم پام توی هیچ ماجرای سیاسی وسط باشه (آره من ترسوَم چی میخوای بگی؟!)خدائیش من اون سال فکر میکردم تفاوت آراء خاتمی با یکی دیگه از نامزدهای اون دوره (که حتما میدونید منظورم کیه) خیلی کم باشه ولی در کمال تعجب شاهد بودم که حماسه «دوم خرداد» رقم خورد. 

۲.توی تابستون ۷۶ بود که یک روز دیدیم یک کاغذ بزرگ زده اند توی بُرد که روش نوشته: 

قابل توجه دانشجویان پزشکی ورودی ۷۱ ار شما دعوت میشود جهت خوردن شیرینی ازدواج یکی از همکلاسان خود ساعت ۵ بعدازظهر امروز به سالن اجتماعات مراجعه نمایید. 

اون روز حسابی کنجکاوی مون گل کرده بود اما هرکار کردیم نفهمیدیم کی عروسی کرده؟ بالاخره ساعت ۵ رفتیم و در کمال تعجب دیدیم که کار کارِ «علیرضا»ست. 

یکی از کسانی که از صبح تا اونوقت داشتیم باهاش درباره اینکه کی ممکنه داماد (یا عروس) شده باشه با هم مشورت میکردیم! 

یادش به خیر «علیرضا» پسر نازی بود. امیدوارم هرجا هست موفق باشه. آخرین خبری که ازش داشتم چند سال پیش بود که شنیدم صاحب یک جفت پسر دوقلو شده. 

۳.مهر یا شاید هم آبان ۷۶ بود که «آقای واحدی» مجری برنامه «صبح بخیر ایران» اومد ولایت و دانشگاه ما. 

اون برای اینکه به بینندگان نشون بده از شهرهای مختلف کشور توی این دانشگاه تحصیل میکنند از چند نفر پرسید که اهل کجا هستند. 

هر کسی اسم یه شهرو گفت تا اینکه «واحدی» رسید به «مهرداد» و ازش پرسید اهل کجاست؟ 

«مهرداد» هم (که الان متخصص جراحیه) نه گذاشت و نه برداشت و گفت:دستنا! 

واحدی دوباره پرسید:کجا؟ 

و مهرداد باز گفت:دستنا!! 

ظاهرا انتظار داشت همه بدونن دستنا (یکی از روستاهای سابق شهرستان ولایت که از چندی پیش با تاسیس یه شهرستان جدید  به اون شهرستان ملحق شد) کجاست! 

۴.خاطره هشتم آذر ۷۶ را باید همه تون به یاد داشته باشید. 

چی؟ یادتون نیست؟ ای بابا! 

بازی ایران و استرالیا دیگه. 

یادمه بسیج دانشجویی یک کار بی سابقه کرد و مسابقه پیش بینی نتیجه فوتبالو گذاشت. 

من که دیدم همه دارند برد ایرانو پیش بینی میکنند نتیجه رو ۲-۱ به سود حریف پیش بینی کردم و برای همین وقتی عزیزی (در موقعیتی که من هنوز فکر میکنم آفساید بود) به باقری پاس داد و او هم نتیجه رو ۲-۱ کرد کلی ذوق کردم! 

اما وقتی «غزال تیز پا» نتیجه را مساوی کرد توی اتاق چنان پرشی کردم که رکورد پرش ارتفاع زندگیمو شکستم! و تا فوتبال تموم نشد حاضر نشدم برم سر سفره ناهار! 

یادش بخیر 

پ.ن۱:بقیه خاطرات دوران دانشجویی با عنوان «روانپزشکی» تا چند روز دیگه 

پ.ن۲:اگر شما هم به فوتبال علاقمندید به وبلاگ دیگه من فوتبال به سبک ایرانی مراجعه فرمایید. 

پ.ن۳:میگم کسی دقت کرده که اسم کوچک هر چهار کاندیدا با حرف «م» شروع میشه!! 

این هم از عجایبه ها!! 

رای من که معلومه: 

میرمحسن کروبی نژاد